Η εξαργύρωση του Steve Harrington από το «Stranger Things»: Τι μαθαίνουμε από αυτό;
Κάτοικος μόδας.
Μητέρα κότα.
Το καλύτερο μπέιμπι σίτερ στην πόλη!
Ο τύπος με τρελές ικανότητες χειρισμού νυχτερίδων μπέιζμπολ με καρφιά.
Για ποιον μιλάω;
Φυσικά, ο Steve Harrington.
Αλλά αυτό δεν συνέβαινε πάντα, έτσι; Την πρώτη φορά που είδα τον Steve Harrington (Joe Keery) στο 'Stranger Things', τον μισούσα με την ένταση των χιλιάδων εκρήξεων ήλιων.
Επιτρέψτε μου να επεξεργαστώ.
Τον έβαλα στην κατηγορία εκείνων που ήταν απαίσια αγενείς και ενοχλητικοί άνθρωποι που σπρώχνουν άλλους για να πάρουν το δρόμο τους και
καλύτεροι υπνόσακοι με σακίδια πλάτης κάτω των 100
εκφοβίζουν άλλους για να αποδείξουν τη δροσιά τους.
Ήταν αυτός που είχε το δικαίωμα τζόκερ στο γυμνάσιο με ψηλά μαλλιά (χάρη στο ψαλίδι Farrah Fawcett) και χρήματα για να τα πετάξει, που πίστευαν ότι το σχολείο ήταν η παιδική χαρά του.
Ναρκισσιστική με ένα άγγιγμα ηλίθιας ο πεμπτουσιαστικός σπασμός.
Και είχε όλα τα χαρακτηριστικά του κλασικού εκφοβιστή / fuckboy: να είναι κακό στους άλλους χωρίς προφανή λόγο, υπερβολικά εμμονή με τα μαλλιά του, μερικούς φίλους με κρεμάστρες (Tommy και Carol) που κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό και που αυγό να είναι πιο κακός.
Για να μην αναφέρουμε την αποτρόπαια μεταχείριση της Νάνσυ (Ναταλία Ντίερ), την οποία πίστευε ότι πρέπει να ευχαριστήσει τα τυχερά της αστέρια που τον χρονολογούν. (Ήταν αρκετά ενοχλητικός φίλος.)
Ήθελε να την αναγκάσει να πει Ναι για πράγματα που δεν ήθελε να κάνει.
Ήταν κακός για τον καλύτερο φίλο της Νανσί, τον Μπαρ, (ο οποίος στο παρελθόν δεν ήταν πολύ καλός με τον Steve) επειδή δεν ήταν η επιτομή του δροσερού, κάτι που πίστευε ότι ήταν.
Εν ολίγοις, ήταν ο τυπικός τύπος της δεκαετίας του '80 από οποιαδήποτε ταινία του John Hughes που δεν ήταν ο ήρωας.
Το τόξο εξαργύρωσης του Steve είναι ένα από τα πιο διασκεδαστικά μέρη του «Stranger Things». Επίσης, ασχολείται με τόσο βαθιά αίσθηση που είστε υποχρεωμένοι να τον αγαπήσετε ακόμα κι αν δεν το σκεφτήκατε πρώτα.
Στα αρχικά επεισόδια της σεζόν 1, τον είχα απορρίψει ως έναν από τους δευτερεύοντες χαρακτήρες που τρώγονται πρώτα όταν χτυπήσουν τα τέρατα.
Ελάτε στη σεζόν 2, ήμουν για ένα ευχάριστο σοκ.
Δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι αυτός ο τύπος που φαινόταν καλός για τίποτα θα γινόταν ένας από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες στη σειρά.
Ναι, μια από τις ιδιότητές του για την εξαργύρωση στη σεζόν 1 ήταν η αγάπη του για τη Nancy, αλλά η συμπεριφορά του είπε μια άλλη ιστορία.
πώς μοιάζει ο κισσός
Αρχικά, ξεκινά τη σχέση για να πάρει στο παντελόνι της ένα επίτευγμα που είχε καταφέρει νωρίτερα με μια σειρά κοριτσιών.
Αλλά για να είναι δίκαιος σε αυτόν, όταν η Νανσί λέει όχι, σέβεται την απόφασή της και δεν αρχίζει να τείνει ή δεν προσπαθεί να την χειραγωγήσει.
Όταν ο Barb εξαφανίζεται, προσπαθεί να την ενθαρρύνει, αλλά κυρίως για δικό του χάρη.
Τότε, είναι αρκετά αδιάφορος γι 'αυτό που οδηγεί στο χωρισμό του με τη Nancy (Bullshit, Bullshit, Bullshit).
Αλλά αυτή τη στιγμή, ο Steve έχει ήδη κάνει ένα μαλακό σημείο στις καρδιές μας.
Τι κάνει το Λυτρωτικό Του τόσο Ελκυστικό;
Ο Steve αντικατοπτρίζει τις βαθύτερες ανθρώπινες ιδιότητές μας.
Πηδά στα συμπεράσματα με την παραμικρή πρόκληση και είναι ένα πούτσο στον Τζόναθαν (του οποίου η ανατριχιαστική φύση δεν μπορεί να συγχωρεθεί). Ποιος από εμάς μπορεί να πει ότι ποτέ, δεν έπραξαν ποτέ ώθηση και ανακάλυψαν ότι έκαναν λάθος;
Προσπαθεί να σώσει την τιμή της Νάνσυ, αλλά ο τρόπος που το κάνει αυτό είναι εξαιρετικά λάθος, καταλήγει να μοιάζει με ντους.
Από τη σκοπιά του Steve, φαίνεται ότι είναι αυτός που κάνει όλη τη δουλειά: πείθοντας τη Νάνσυ να χαλαρώσει, προσπαθώντας να την ενθαρρύνει όταν είναι κάτω.
Φαίνεται να θέλει να κάνει τα πάντα σωστά, αλλά καταλήγει να γίνει χάος, όπως το δείπνο με τους γονείς του Barb.
νέα λίστα ινδικών τραγουδιών 2016
Μία από τις πιο σχετικές ιδιότητές του είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει αντικρουόμενες επιλογές:
Συνεχίζει να μιλάει ανάμεσα σε καλό και κακό ένα δίλημμα που αντιμετωπίζουμε κάθε τόσο.
Κλέβει τη Νανσί όταν σκέφτεται ότι συνδέεται με τον Τζόναθαν (βάζοντας περίφημα γκράφιτι στο θέατρο: Νανσί ο Σλάτ Γουίλερ), αλλά όταν συνειδητοποιεί την τρέλα του, κάνει διορθώσεις.
Η απογοήτευση και η συνειδητοποίηση είναι εμφανής στα μάτια του όταν παίρνει τον καθαριστή από τον εργάτη του θεάτρου και αρχίζει να τρίβει τις λέξεις.
Η εξαργύρωση του Steve είναι συμπαθητική επειδή κάνει μια επιλογή, πρόθυμα.
Επιλέγει να κάνει το σωστό, όταν αναγκαστικά δεν χρειάζεται.
Θα μπορούσε εύκολα να αφήσει τη Nancy και τον Jonathan (Charlie Heaton) στις μοίρες τους στην σεζόν 1, αλλά επιστρέφει για να πολεμήσει μαζί τους.
Επιπλέον, μετανοεί για τις αμαρτίες του και ζητά επιείκεια χωρίς τίποτα σε αντάλλαγμα.
Στη Σεζόν 2, αυτό το γεγονός είναι ακόμη πιο αποδεδειγμένο όταν το καθιστά ένα σημείο για να προστατεύσει το shitheads όταν μπορεί απλά να πάει προς την αντίθετη κατεύθυνση και να είναι ασφαλής.
Παρόλο που οι αδελφοί Duffer μας οδήγησαν να αρέσουμε τον Steve όλο και περισσότερο σε κάθε επεισόδιο που περνούσε, έγινε με τόσο λαμπρό και κρυφό τρόπο που μας έπιασε χωρίς φρουρά όταν η πλήρης δύναμη έγινε αισθητή στη σεζόν 2.
Είτε είναι οι κάπως ανόητοι τρόποι του, οι οποίοι γίνονται πιο ξεκάθαροι στη σεζόν 2 ή τα μαλλιά του που ξεκίνησαν ως ένδειξη του ναρκισσισμού του και στη συνέχεια μετατράπηκαν σε σύμβολο για τη φιλία του με τον Dustin (Gaten Matarazzo), ο Steve έγινε ένας αγαπημένος χαρακτήρας.
Και δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα παρά να νιώθουμε τρομερά όταν χτυπήθηκε από εποχή σεζόν από τον Jonathan, από τον Billy (Dacre Montgomery) και ποιος ξέρει στη συνέχεια. (Κρίνοντας από το τρέιλερ της σεζόν 3, θα συμβεί και τον Ιούλιο).
Αυτό που ξεκίνησε ως ένας φαινομενικά άσχημος και διεφθαρμένος χαρακτήρας αποδείχθηκε ο αντι-ήρωας της σειράς.
Όχι μόνο αυτό, αυτή η αντιστροφή ρόλου τον τοποθετεί στην εταιρεία του Αυγούστου: Loki, Jaime Lannister, Han Solo για να αναφέρουμε μερικά.
Ένα σημαντικό κομμάτι της σεζόν 2 πηγαίνει στον επαναπροσδιορισμό του χαρακτήρα του Steve (και όλα προς το καλύτερο) φαίνεται ότι είναι ο μόνος άλλος χαρακτήρας που περνάει στην κόλαση εκτός από τους Will (Noah Schnapp) και Eleven (Millie Bobby Brown).
Και η επιλογή είναι διαφορετική: από την απόρριψη από την αγάπη της ζωής του για έναν σπασίκλα, έως τον ξυλοδαρμό από τον νέο άντρα, για να χειραγωγηθεί ώστε να θέσει τη ζωή του σε κίνδυνο από μια ομάδα εφήβων και το τελευταίο καρφί στο φέρετρο : δίνοντας τα μυστικά της ομορφιάς του (που πονάει περισσότερο: P).
Για το κοινό, αυτό το έπος οδηγεί στο να αναγνωρίσει ότι έχει άλλους ρόλους από το να είναι απλώς το douchebag. Ανυψώνεται πάνω από τον μονοδιάστατο ρόλο του, τον βλέπουμε ως αδερφό φιγούρα στον Ντίστιν, δίνοντας συμβουλές για κορίτσια και πραγματικά φροντίζοντάς τον.
Μπορούμε να δούμε τις παραλληλισμούς στους δύο χαρακτήρες απλήρωτη αγάπη για το άτομο που δεν μπορούν να έχουν.
Αυτό που επιταχύνει επίσης το δεσμό τους είναι ότι είναι οι αποκλειστές της ομάδας που όλοι οι άλλοι φαίνεται να συνεχίζουν με τη ζωή τους, ενώ αυτά τα δύο μένουν εκτός.
Και αυτό είναι που κάνει τη σχέση τους πιο όμορφη και υγιεινή.
Και οι δύο κάνουν μια τόσο καλή ομάδα! Τόσο αγνό!
Είναι πατέρας φιγούρας του Dustin (και του γκρουπ) και κολλάει για αυτόν, γιατί τώρα ξέρει πώς αισθάνεται να εξοστρακίζεται.
Όταν παλεύει (άβυσμα) με τον Μπίλι, παρόλο που γνωρίζοντας ότι δεν ταιριάζει με αυτόν (εννοώ ότι ο τύπος καπνίζει απρόσεκτα ενώ σηκώνει αλτήρες), τον κάνει πιο αξιολάτρευτο.
Η φαινομενική μακεδονία του χρησιμεύει ως κωμική ανακούφιση των αποτρόπαιων δεξιοτήτων του σε γραπτά δοκίμια, γίνεται το αστείο των αστείων (όπως τα παιδιά που επικρίνουν την έλλειψη πολεμικών δεξιοτήτων του) ή την περιορισμένη γνώση της για την ιστορία, ειδικά των Γερμανών.
τι να κάνεις με τη γλώσσα σου ενώ φτιάχνεις
Η αντίδρασή του είναι ξεκαρδιστική όταν ξυπνά για να βρεθεί σε ένα αυτοκίνητο που έχει πειραχτεί από τα παιδιά. Ακόμα και στην σχεδόν αδιάθετη κατάσταση του, μας εκπλήσσει ως ο πρώτος που μπήκε στο υπόγειο κόλαση, επειδή έχει επιφορτιστεί να τα διατηρήσει ασφαλή.
Ο Μπίλι λειτουργεί ως κλήση αφύπνισης στον Steve.
Στην αρχή, ο Steve είναι πολύ στενόμυαλος και είναι υπερβολικά απορροφημένος στον εαυτό του, χωρίς να φροντίζει κανέναν. Όταν ο Μπίλι μπαίνει στη φωτογραφία και του δίνει μια γεύση από το δικό του φάρμακο, βλέπει τον εαυτό του στον άλλο άντρα.
Ο νταής εκφοβίζεται.
Ο Μπίλι είναι μια αντανάκλαση του Steve είτε πρόκειται για τα μαλλιά, το κέφαλο της δεκαετίας του '80, την υπεροπτική στάση ή την τάση του για σπορ και κορίτσια.
Κυνηγά για όλα όσα κρατάει ο Steve: την κατάσταση του τζόκερ, την κυριαρχία του, το εγώ του και την αρρενωπότητά του.
(Σημείωση: Ο Μπίλι φαίνεται να προσελκύεται αρκετά από τον Steve. Γιατί νομίζω ότι υπάρχει μια ιστορία αγάπης εκεί;: P)
είναι σκορπιές στο κρεβάτι
Μερικές φορές, δεν βλέπουμε τους εαυτούς μας καθαρά και, ως εκ τούτου, δεν γνωρίζουμε τα λάθη μας. Μέχρι να μας το δείξει κάποιος άλλος, παραμένουμε αδαείς.
Ο Steve Harrington μας κρατά έναν καθρέφτη στους εσωτερικούς δαίμονες που αντιμετωπίζουμε και σε αυτούς που ξεφεύγουμε. Και αυτά που κρύβουμε.
Ο Steve Harrington μας δείχνει ότι δεν πρέπει να κρίνουμε ένα βιβλίο από το εξώφυλλο του.
Είναι μια προειδοποιητική ιστορία μια προσωποποίηση του γεγονότος ότι δεν πρέπει να δεσμεύουμε τους ανθρώπους σε στερεότυπα. Όλοι είναι ικανοί να αλλάξουν. Κανείς δεν είναι μαύρο ή άσπρο, είμαστε όλοι αποχρώσεις του γκρι.
Και θυμηθείτε, ότι ενώ χρησιμοποιείτε το Farah Fawcett Hair Spray, εφαρμόστε το πάντα σε βρεγμένα μαλλιά. Όχι υγρό. Υγρασία!
(Μέχρι τότε, ας ελπίσουμε ότι ο Steve επιβιώνει στη σεζόν 3)
Τι πιστεύετε για αυτό?
Ξεκινήστε μια συνομιλία, όχι φωτιά. Δημοσίευση με καλοσύνη.
Αναρτήστε Σχόλιο
