Η ιστορία του φαντάσματος ενός στρατιώτη του Ινδικού στρατού που εξακολουθεί να προστατεύει τα σύνορα της Ινδίας
Είτε το πιστεύετε είτε όχι, η στρατιωτική μυθολογία είναι κάτι. Ίσως όταν πρόκειται για την εξυπηρέτηση του έθνους σας, οι στρατιώτες δεν πεθαίνουν ποτέ. Αυτή είναι η ιστορία του Μπαμπά Χαρμπατζάν Σινγκ, ενός στρατιώτη του Ινδικού Στρατού, που πέθανε το 1986, αλλά το φάντασμα του πιστεύεται ότι εξακολουθεί να προστατεύει τα αδέλφια του στα σύνορα.
Γεννημένος σε ένα χωριό Πουντζάμπ το 1941, ο Χάρμπχαϊν Σινγκ εγγράφηκε στον Ινδικό Στρατό το 1956. Το 1965, του δόθηκε προμήθεια και τοποθετήθηκε για να υπηρετήσει στο σύνταγμα του Rajput14. Ήταν το έτος 1967, κοντά στο πέρασμα Nathu-La, ο Σινγκ συνάντησε το τέλος του μετά την ολίσθηση και τον πνιγμό σε έναν παγετώνα, ενώ οδηγούσε μια στήλη μουλαριών που μεταφέρει προμήθειες σε ένα μοναχικό φυλάκιο. Το σώμα του ανακτήθηκε μετά από τρεις ημέρες και αποτεφρώθηκε με τις κατάλληλες τιμές. Αλλά πέθανε πραγματικά;
Ο θρύλος λέει ότι ήταν το δικό του φάντασμα που οδήγησε το κόμμα αναζήτησης στο δικό του πτώμα. Λίγο μετά την αποτέφρωση, πιστεύεται, εμφανίστηκε σε ένα από τα όνειρα των φίλων του και του ζήτησε να ανεγείρει ένα ιερό στη μνήμη του. Μετά από αυτό, χτίστηκε ένα ιερό αφιερωμένο στον Σινγκ.
Ακόμα και σήμερα, οι σαγιονάρες που δημοσιεύτηκαν στη θέση Nathu-La πιστεύουν ακράδαντα ότι το φάντασμα του Σινγκ τους προστατεύει. Οι στρατιώτες πιστεύουν ακόμη και ότι το φάντασμα του τους προειδοποιεί για τυχόν επικείμενη επίθεση τουλάχιστον τρεις ημέρες νωρίτερα. Ακόμα και οι Κινέζοι, κατά τη διάρκεια της συνάντησης της σημαίας, έθεσαν μια καρέκλα στην άκρη για να τιμήσουν τον Χάρμπτζαν Σινγκ. Το νερό από το ιερό του πιστεύεται ότι θεραπεύει στρατιώτες. Ο ναός του Σινγκ φυλάσσεται από ξυπόλυτους στρατιώτες και οι στολές και οι μπότες του καθαρίζονται καθημερινά. Οι ιστορίες για το φάντασμα του που επισκέπτεται τις κατασκηνώσεις το βράδυ και ακόμη και ξυπνά τους στρατιώτες που κοιμούνται ενώ παρακολουθούν, είναι μαζικά δημοφιλείς και πολύ τακτικές.
Η πίστη για την παραφυσική του ύπαρξη είναι τόσο σταθερή που κάθε χρόνο στις 11 Σεπτεμβρίου, ένα τρένο που μεταφέρει τα «δικά του» αναχωρεί για τη γενέτειρά του, συνοδευόμενο από συναδέλφους στρατιώτες, και πηγαίνει ακριβώς μέχρι το κατώφλι του σπιτιού του. Επιπλέον, μέχρι την πρόσφατη αποχώρησή του, ο Σινγκ προήχθη σταθερά στις τάξεις και αποσύρθηκε ως Επίτιμος Καπετάνιος. Ο μισθός του έχει σταλεί στην οικογένειά του μέχρι την αποχώρησή του. Ο Σινγκ αντιμετωπίζεται σήμερα ως άγιος άγιος και οι στρατιώτες συχνά τον αποκαλούν «Μπάμπα». Μαντέψτε ότι ο πατριωτισμός δεν πεθαίνει ποτέ!
Τι πιστεύετε για αυτό?
Ξεκινήστε μια συνομιλία, όχι φωτιά. Δημοσίευση με καλοσύνη.
Αναρτήστε Σχόλιο
